stardust

moj spokoj ducha jest znow zburzony, niestety.mialam  cholerna pryjemnosc widziec pana P. bez koszulki, co wlasnie jest powodem mojego obecnego stanu.nie powiem, ze to byl jakis szczegolnie przykry dla moich oczu widok, wrecz przeciwnie, ale wlasnie to sprawilo, ze znowu sie zaczynam denerwowac.nie mam pojecia co ja mam z tym zrobic.moze mi minie, chcialabym,oby jak najszybciej:(

wszystko jest dobrze.jak na razie oczywiscie.wystroilam sie na ten cholerny dzien nauczyciela w obcasy, dobrze, ze chociaz przyszedl, bo by mnie chyba szlag trafil, gdybym sie musiala na darmo w tych obcasach meczyc.cud sie nie stal, ale tez przyznam, ze na niego nie liczylam.jak na razie trzymam sie i to jest najwazniejsze.inna sprawa, ze czasem przypominam sobie wszystko i wytedy mnie pochlania jakas ciemna otchlan rozpaczy, ale jak na razie od 2 dni wszystko  idzie raczej dobrze, choc oczywiscie lapie sie na tym, ze popatrze na pania b.nienawistnym wzrokiem, ale to chyba naturalne i zbytnio sie tym nie przejmuje.ale teraz zimno mi i zmykam do lozka.leci sobie u mnie primus,jest lozeczko, wiec pelnia szczescia...:)